Weekje weg van het schip.

Hoe gaat het met jullie? Hoe waren de feestdagen?

Wij wensen iedereen: Folle lok en Seine yn it nije jier!! oftewel Veul hail en zeeg'n in t'nijjoar!!

Hierbij weer een verslag(je) van ons. Wij zijn even een kleine week van het schip geweest om wat meer van Guinea te zien en om te kijken waar een aantal van onze patiënten vandaan komen. Nu kunnen wij ons een iets betere voorstelling maken van hoe de patiënten leven.

Maandag 24 december,
Vanochtend om 7.30 vertrokken wij met Zambo naar het parking station in Bambeto (een wijk in Conakry, ongeveer een half uur vanaf het schip). Hier zijn wij op zoek gegaan naar een locale taxi naar Dalaba.
Je moet je voorstellen dat je op een groot voetbalterrein komt en dat die helemaal vol staat met alleen maar taxi's en taxibusjes. Met daaromheen allemaal kraampjes. En dan nog de honderden mensen die er tussendoor lopen...
Hier aan gekomen moesten Bram en ik natuurlijk naar het toilet. Voor alle boeren... Zelfs een boerderij vol met koeien ziet er nog niet zo vies uit en ruikt nog niet zo erg naar o.a uitwerpselen... Maar ja soms moet je.. Helaas geen foto van en ook geen geuren opname... :D
Na ongeveer 2 1/2 uur gewacht te hebben zat de taxi vol. Er zaten 9 mensen in de taxi i.p.v 7 dus dat viel mee. :)
De taxirit duurde 9 uren i.p.v 7 uren dus ook dat viel weer meer. Wat hadden wij een meevallers :D
Onderweg heeft de taxichauffeur de spiegel van een andere rijdende auto die wij inhaalden eraf gereden, ging hij met hoge snelheid van de bergwegen af waardoor wij zowat uit de bocht vlogen, heeft hij drinken uit de handen van een voetganger gereden, inhalen bij een onoverzichtelijke bocht en tegelijkertijd bellen of smsen en heeft hij de vering van de auto heel wat keren uitgeprobeerd. Zo erg dat wij het gevoel hadden dat de vering zo door de auto kon schieten. Oftewel zoals een gemiddelde taxirit in Guinea er aan toe gaat (zelfs de locale mensen vonden het niet normaal)... :s
Wel hebben we onderweg genoten van een heerlijke lunch van vlees met rijst, bij een lokaal wegrestaurantje. Alleen jammer dat zij hier zand als ingrediënt gebruiken, he Bram... hihi
Tijdens de taxirit kwamen wij in gesprek met een man uit Dalaba die wel een goed en goedkoop hotel wist: Hotel Du Fouta. Hij heeft niets te veel gezegd. Het hotel ziet er prachtig uit en we hebben vanuit de kamer een adembenemend uitzicht over het dal. Echt genieten dus!
Na een lekkere maaltijd en gezellig met het thuisfront te hebben gebeld zijn wij lekker gaan douchen. De modder hebben wij letterlijk van ons afgespoeld zo vies waren wij dus na de taxirit. Terwijl de wegen geasfalteerd waren, alleen de vele gaten in de weg waren opgevuld met roodzand (waarschijnlijk door het Sahara zand).

Dinsdag 25 december
Na een heerlijk Frans ontbijt zijn wij om 9 uur met onze gids Lamarana op pad gegaan. Hij heeft ons meegenomen naar het stadje Dalaba. Dalaba telt 40.000 inwoners en is gebouwd op een berg op 1200 meter hoogte.
Vervolgens zijn wij door een stuk bos gelopen. In dit bos worden bomen gekapt voor de handel. Maar voor elke boom dat gekapt wordt, wordt een nieuwe boom geplant. Daarnaast worden o.a. sinaasappels, mango's en avocado's gekweekt en verkocht. Dit is natuurlijk een super project. Dit project wordt ondersteunt door het hotel, door de gidsen die aan dit project mee doen te vragen voor de tours en het geld dat wij aan de gids betalen gaat naar dit geweldige project.
Vervolgens zijn wij door dopjes gelopen, over bergen en door dalen met de prachtigste uitzichten en door nog meer gebost gebied. Doordat de droogte al is toegeslagen zijn vele gebieden al dor aan het worden.
Onderweg hebben wij een waterval, Pont du Dieu, al aardig droog begint te staan en zijn wij verrast door een varaan die uit de bosjes tevoorschijn kwam en op een halve meter afstand van Bram voor de voeten schoot. Een erg grappig gezicht van een gillende Bram die een halve meter de lucht in vloog en een vreemd dansje maakte. Hihi
Op de terugweg in Dalaba kwamen wij nog langs een super klein kerkje waar een kerstdienst aan de gang was en kinderen aan het zingen en dansen waren. Het was prachtig om dit bij te mogen wonen.
Ook hebben wij het toeristenkantoortje van Lamarana gezien dat hij aan het opknappen is. Mede doordat de termieten de houten raampjes hebben opgegeten dat nu raampjes van metaal zijn. Het opknappen van het toeristenkantoortje kan doordat Lamarana aangesloten is bij een project voor ontwikkeling van Guinea.
Na een prachtige wandeling van 5 uur kwamen wij weer terug in het hotel waar wij heerlijk van een biertje hebben genoten. :D

Woensdag 26 December
Verjaardag Minke!
We hadden 's avonds onze tas al ingepakt dus we hadden niets anders te doen dan ontbijten en te betalen.. Daarna werden we keurig naar de taxi standplaats gebracht door iemand van het hotel :-)..
Hier aangekomen moesten we in de taxi naar Mamou.. Dit is een stadje ongeveer anderhalf uur van Dalaba af (op de heenweg zijn we hier ook doorheen gereden..) vanaf Mamou zouden we verder gegaan naar Faranah.. Toen we op de parkeerplaats in Mamou waren begon het lange wachten... We hebben uiteindelijk 3 uur gewacht voordat de auto volzat.. Ik (Bram) zat alleen voorin.. Normaal is dit niet heel vreemd maar ik moest hier wel dubbel voor betalen.. want normaal gesproken is de passagiersstoel voorin goed voor 2 personen!! Maar aangezien we op de heenweg helemaal achterin dubbelgevouwen zaten, voelde ik daar niet echt voor om dat nog een keer te doen haha... Toen we eindelijk in de auto zaten reden we 10 meter naar het tankstation om eerst te tanken... Ja als je het nog begrijpt: eerst wacht je 3 uur voor vertrek en dan vertrek je eindelijk maar dan moet er dan nog getankt worden :S....
Tineke zat gezellig in de middelste rij met nog 3 volwassenen.. er was ook een big momma bij die heerlijk uitgebreid ging zitten waardoor alleen de helft van Tineke te zien was haha... Had Tineke een mooie plek om haar hoofd op te laten rusten tijdens het slapen ;-).. Ik had nog tegen Tineke gezegd dat we voor haar ook wel dubbel konden betalen maar dat vond ze niet nodig, ach en het is ook wel gezellig om zo lekker warm te zitten... haha
De rit naar Faranah duurde uiteindelijk 5 uur en was ongeveer vergelijkbaar met de rit naar Dalaba, alleen zaten we iets comfortabeler :-)..
Eenmaal in Faranah vroegen we de chauffeur of hij ook Hotel del Niger kende.. Hij kende het niet maar iemand anders stapte in en die wou wel de weg wijzen.. Ze wouden hier nog wel extra geld voor vangen omdat het volgens hun nog 15 km buiten de stad lag... Ze wouden eerst nog net zoveel als dat we voor de hele rit hadden betaald maar uiteindelijk hebben ze ons uiteraard nog dik afgezet maar goed we waren in ieder geval veilig in het hotel... Volgens de lonely planet was dit hotel de beste keuze in Faranah: waren nette bungalows en niet te duur en er was de mogelijkheid om een tour te doen door het national park daar vlakbij.. We vroegen of er nog plek was en hoe duur een kamer is: die man durfde zonder blikken of blozen 650.000 GNF (munteenheid in Guinee) (zo'n 70 euro) per nacht te vragen!! Ja want ze hadden internet en er was een zwembad(je)... Maar aangezien het al 's avonds laat was hebben we toch maar een kamer genomen en dan zouden we morgen wel weer zien.. Het enige positieve was dat we wel konden skypen zonder dat het een probleem was om elkaar te zien :-) Dus hebben we even heerlijk met familie geskypt en waren wij op deze manier toch nog een beetje aanwezig op de verjaardag van Minke :-)
Het bleek dat deze man het hotel een jaar of twee geleden heeft overgenomen en de prijzen dus flink omhoog gegooid en de gidsen voor de tours niet heeft overgenomen.

Donderdag 27 December
Toen we wakker werden voelde het nog steeds niet goed.. Na het ontbijt, jaja dit was inclusief poehpoeh, hebben we het er nog eens over gehad en hebben we toch besloten om naar Coyah te gaan. Dit ook doordat er tot zover bekend was geen andere toeroperator in Faranah is.
Gelukkig was het nog vroeg (8 uur). We werden na wat moeite toch afgezet op het parkeerterrein waar er al een taxi klaarstond die naar Conakry zou gaan (en dan zijn wij uitgestapt in Coyah).. Hier heb ik weer dubbele prijs betaald maar deze taxichauffeur wou nog wat extra geld maken door mij ook voor de baggage te laten betalen... Mijn frans was al aardig verbeterd maar ik wist niet dat ik zo goed boos kon zijn in het frans.. hahaha... Even flink lopen schreeuwen (op Afrikaanse wijze) en beetje met de armen zwaaien en heen en weer lopen... Uiteraard niet betaald en uiteindelijk zei iemand van doe die tas nou maar bovenop en toen was het klaar :-)..
In de taxi kwamen wij met een man uit Faranah in gesprek. Hij vertelde ons dat er een nieuwe toeroperator is geplaatst zo'n 18 km van Faranah maar dat veel mensen dat niet weten. Helaas voor ons :s
Na wederom een hobbelige en zanderige reis waren we na 12 uur in Coyah bij het park Milly Mamoudou.. Ik had 's ochtends gebeld of er plek was en dit was geen probleem.. Alice (de oprichtster van het park) had dit niet meegekregen en ze was blij verrast om ons weer te zien.. We hoorden ook dat er nog 2 andere gezinnen van Mercy Ships waren. Die hadden gezellig een kampvuur en daar mochten we gezellig bij komen zitten :-).. Hoe fijn is dat: een koud biertje bij het kampvuur na een dag lang gereisd te hebben..?! :-D
Het is altijd heerlijk om op het park te komen, het personeel is vriendelijk en uitnodigend en (bijna) alles is mogelijk in overleg.. Kijk ook eens op www.mamoudou.nl

Vrijdag 28 December
Na een lekker ontbijt zijn we de berg opgegaan samen met een gids. We hadden deze route al eens eerder gelopen met Arnaud en Geke maar vandaag was het op de een of andere wijze nog zwaarder om omhoog te lopen... We moesten iedere paar meter even op adem komen... Waarschijnlijk dat het vele reizen toch meer op het lichaam heeft geslagen dan we hadden verwacht... Uiteindelijk wel volgehouden en bovenop genoten van een supermooi uitzicht over Coyah! Toen we beneden kwamen hebben we gezellig gepraat met vrienden van Alice die op bezoek waren.. Verder hebben we lekker rustig aangedaan en een beetje bijgeslapen.. Ook hebben we nog even lekker in de rivier gelegen (wat inmiddels niet echt veel water meer bevat maar was alsnog lekker fris :-))..

Zaterdag 29 December
We waren de avond ervoor al vroeg gaan slapen (21 uur) en we hebben heerlijk uitgeslapen tot 12 uur.. haha.. Toen de kamer opgeruimd en gewacht totdat Zambo ons op kwam halen.. Terwijl we aan het wachten waren kwam er een auto met een Belgisch gezin om even wat te drinken op het park. Het grappige was dat we dit gezin ook in Dalaba tegen waren gekomen, hoe klein kan de wereld zijn. Aangezien Alice even weg was hebben wij hen ook gelijk maar een rondleiding over het park gegeven. :D
Toen Zambo er was kregen we eerst een hele dikke knuffel van hem, hij was erg ongerust over ons de afgelopen week of het wel goed zou komen met ons enzo, echt heel lief... Nadat we onderweg wat gegeten hebben, heeft hij ons weer veilig naar de haven gebracht.. Na nog even met wat mensen gepraat te hebben zijn we lekker gaan slapen, morgen weer vroeg op..

30 December
Vanochtend zijn we met Patrick en Elizabeth mee geweest naar hun kerk. Dit was een heel klein kerkje maar wel heel leuk aangekleed. En met aangekleed bedoel ik ook aangekleed: Overal hingen doeken aan de muren en er waren overal nog kerstversieringen.. Het is altijd weer een feestje zo'n Afrikaanse kerkdienst: het duurt ongeveer 3 uur en het is heel veel lawaai maar het is mooi om de beleving van deze mensen te zien. Ze gaan er echt helemaal in op..
Na de dienst zijn we weer naar het schip gegaan en hebben we lekker rustig aan gedaan.. de was moest toch ook maar gebeuren... Morgen weer aan het werk... nog maar anderhalve week werken en dan gaan we al naar Ghana..

31 December en 1 Januari
Bram heeft dagdiensten en Tineke nachtdiensten. Ivm vakantie is het nog rustig op de afdelingen.
Tineke werd klappend en juichend verwelkomt op haar afdeling door alle VVF dames. Na iedereen persoonlijk gedag gezegd te hebben, begonnen de dames te zingen en te dansen. Natuurlijk moest ik (Tineke) ook mee doen omdat zij voor mij zongen.
Daarna vroegen zij waar Bram was. Dus heb ik Bram opgehaald. Ook werd hij zeer blij verwelkomt en werd er voor hem gezongen en gedanst. Het was een prachtige avond.
We hebben niet echt een oud & nieuw gevoel gehad. Op het schip was weinig georganiseerd en op de afdeling was ook niets. Er waren zelfs geen programma's op de tv en het internet was te traag..
Ook nieuwjaarsdag was weinig bijzonders helaas. Volgend jaar beter.

Op het schip gaat het ook goed. Aangezien de feestdagen er waren is het erg rustig op het schip. Maar dit weekend komen er weer vele mensen om de crew te versterken.
Helaas kent het schip op het moment wel een aantal tegenslagen. Maar gelukkig zijn vele zaken weer opgelost.

Willen jullie voor de volgende zaken bidden?
- Dat de patiënten God en God's liefde voor hen mogen ervaren
- Dat Mercy Ships een goed jaar mag hebben
- Dat de crew ook in 2013 goed werk mag en kan verrichten
- De operaties en herstel van de patiënten goed mag verlopen
- Er voldoende personeel op het schip is om alle taken te kunnen vervullen

Liefs van ons